W zależności od źródła, pomoc fizjoterapeutyczna w parestezjach może okazać się sukcesem lub nie. W niektórych schorzeniach, bez wdrożenia długotrwałego leczenia farmakologicznego lub chirurgicznego nie można liczyć na poprawę stanu zdrowia. Są jednak przypadki, w których metody fizjoterapii są szczególnie skuteczne, to np.:
Zespoły bólowe o podłożu korzeniowym – schorzenia takie jak rwa kulszowa, udowa czy barkowa może objawiać się drętwieniem kończyn. Zazwyczaj następuje ono na przebiegu konkretnego, uciskanego nerwu.
Uwięźnięcia nerwów – zespoły uwięźnięcia nerwów takie jak: cieśń nadgarstka, zespół kanału stępu mogą powodować parestezje, a nawet zaburzenia motoryczne z utratą siły mięśniowej.
Podwyższone napięcie mięśniowe – przyczyniające się do powstawania, np. zespołu mięśnia gruszkowatego i parestezji kończyn dolnych.